ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι ξεκίνησε πιλοτικά στην πόλη της Αμαλιάδας το 1998, όπου εξυπηρετούσε εκατό (100) ηλικιωμένους , μη αυτοεξυπηρετούμενους, απόρους ή χαμηλοσυνταξιούχους , με σοβαρά προβλήματα υγείας , χωρίς οικογενειακό περιβάλλον. Προσέφερε υπηρεσίες από μια κοινωνική λειτουργό , μια νοσηλεύτρια και μια οικιακή βοηθό . Η μεγάλη και διαρκής ανάγκη παροχής υπηρεσιών από εξειδικευμένο προσωπικό σε αυτή την ευπαθή ομάδα του πληθυσμού, όπου μετά προστέθηκαν και τα άτομα με ειδικές ανάγκες ,οδήγησαν τον Δήμο Αμαλιάδας να ζητήσει το 2002 την επέκταση του προγράμματος και για τις δεκαεννέα (19) κοινότητες του , προσλαμβάνοντας επιπλέον δυο ομάδες από : δύο κοινωνικούς λειτουργούς , δύο νοσηλεύτριες και δύο οικιακές βοηθούς . Το 2004 στην Αναπτυξιακή επιχείρηση του δήμου Αμαλιάδας εντάχθηκε και το πρόγραμμα της κοινότητας Τραγανού, του όμορου δήμου Πηνειού και το 2011 η Κοινωφελής πλέον επιχείρηση του νέου Καλλικρατικού Δήμου Ήλιδας, ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας και άλλων πέντε προγραμμάτων (Πηνείας, Ανδραβίδας, Λεχαινών , Κυλλήνης και Βουπρασίας ),του όμορου Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης.

Το σύνολο των εργαζομένων είναι είκοσι επτά (27) και αποτελείται από εννέα κοινωνικούς λειτουργούς, εννέα νοσηλεύτριες και εννέα οικιακές βοηθούς, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε εξακόσιους εβδομήντα (670) περίπου ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες ανελλιπώς όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς μιας ημέρας διακοπής του προγράμματος .

Οι κοινωνικοί λειτουργοί συντονίζουν τις ομάδες εργαζομένων ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες των εξυπηρετούμενων, παρέχουν ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη ,κοινωνική εργασία με το άτομο, με την οικογένεια του ηλικιωμένου ή του ΑΜΕΑ και κοινωνική εργασία με την κοινότητα, συνεργασία με τους αρμόδιους κρατικούς και μη φορείς και διαρκή ενημέρωση για τις παροχές που δικαιούνται . Οι νοσηλεύτριες παρέχουν πρωτοβάθμια νοσηλευτική φροντίδα στους εξυπηρετούμενους ,νοσηλευτική συμβουλευτική στους ίδιους και στις οικογένειες τους ,παρακολούθηση και κάλυψη των φαρμακευτικών τους αναγκών , συνεργασία με νοσηλευτικά ιδρύματα και τους οικογενειακούς γιατρούς και συνοδεία των εξυπηρετούμενων για ιατρικούς λόγους. Οι οικιακοί βοηθοί φροντίζουν για την ατομική υγιεινή και καθαριότητα του εξυπηρετουμένου και του χώρου διαβίωσής τους , την πληρωμή λογαριασμών, αγορά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης , συντροφιά , ελαφρύ μαγείρεμα.

Φυσικά όλες οι παρεχόμενες υπηρεσίες που έχουν προσφερθεί από τις εργαζόμενες όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορούν να καταγραφούν ,γιατί μιλάμε πάντα για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο πρόγραμμα ,όπου οι συνθήκες διεξαγωγής του το κάνουν να είναι το υποκατάστατο της οικογένειας, δημιουργώντας έτσι άρρηκτους δεσμούς μεταξύ δύο πλευρών .

Το «Βοήθεια στο σπίτι» καλείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε περιπτώσεις ηλικιωμένων που έχουν παραμεληθεί ή κακοποιηθεί από το οικείο περιβάλλον , σε ψυχιατρικές περιπτώσεις όπου οι λύσεις που δίνει το κράτος πρόνοιας είναι μηδαμινές έως και ανύπαρκτες ,σε περιπτώσεις ατόμων ή και οικογενειών που ζουν σε άθλιες συνθήκες και σε περιπτώσεις ακραίας φτώχειας και αστεγείας .

Επίσης κατά καιρούς το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι σε συνεργασία με τον Δήμο προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε άλλες δράσεις : εμβολιασμούς παιδιών ρομά, δωρεάν μαστογραφία ,συμμετοχή στις δωρεάν διανομές τροφίμων (ΤΕΒΑ) και άλλα επισιτιστικά προγράμματα , κάλυψη βασικών αναγκών σε πολίτες και κοινότητες που έχουν πληγεί από ακραία φυσικά φαινόμενα ( πυρκαγιές ,σεισμοί κλπ) .

Κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων η προσφορά του προγράμματος «βοήθεια στο σπίτι» , είναι ουσιαστική ,απαραίτητη και σε καθημερινή βάση .σημειωτέον είναι η μόνη υπηρεσία που έχει το δικαίωμα να μπαίνει στα σπίτια των πολιτών και να τους προσφέρει κατ οίκον υπηρεσίες με μόνο σκοπό την αξιοπρεπή παραμονή τους στο οικείο περιβάλλον τους και την καλύτερη ποιότητα διαβίωσης τους.

Ως εκ τούτου το εξειδικευμένο προσωπικό που παρέχει τις υπηρεσίες του για δεκαπέντε και πλέον έτη, με τόσα οικονομικά και θεσμικά προβλήματα, είναι όχι μόνο δίκαιο κα σωστό αλλά φυσικό να συνεχίσει την εργασία του στο αντικείμενο που ξέρει και προσφέρει τόσα χρόνια και που ένα πιλοτικό πρόγραμμα το έκανε έναν αναγκαίο και αναντικατάστατο θεσμό.